Het is voorbij…….!
Van het een op het andere moment. En vaak onverwachts en ongevraagd.
Er ontstaan scheuren in een relatie die vaak niet worden herkend en de mededeling dat men bij iemand vandaan wil komt als een donderslag bij heldere hemel. Ik wil scheiden!

De meerwaarde van een echtscheidingsspecialist
“Ooooh het is over, de liefde tussen jou en mij” zong Volumia al een aantal jaren geleden. Helaas komt het voor bij 1 op de 3 huwelijken. Echtscheiding.

Ook ik word als vertrouwenspersoon bij ondernemers vaak geconfronteerd met deze, vaak negatieve, ontwikkelingen. Je kent de ondernemer en zijn partner. Je weet wat er speelt. Je weet eigenlijk alles van ze. Sterker nog, je bent vaak nog eerder op de hoogte van bepaalde zaken dan de betreffende partner zelf. Je moet hier op een beroepsethisch verantwoorde manier mee om gaan. Je wilt als adviseur immers geen keuze hoeven te maken tussen de betreffende klant en zijn partner. Je wilt hierbij beiden behulpzaam zijn. Je moet je opstellen als een soort van mediator.

Ik merk dat mensen het fijn vinden om, in een mogelijke echtscheidingssituatie, hun verhaal bij je te doen. Je kunt hier enorm van meerwaarde zijn.
Het is een voordeel (lees: ervaring) dat ik zelf ook ooit een echtscheiding heb meegemaakt. Het is inmiddels al weer 10 jaar geleden maar toch blijft dit een wezenlijk onderdeel van je leven. Het doet gewoon écht heel veel met je. Je leven wordt in zo’n periode behoorlijk op de proef gesteld. Ik vind het positief om de ervaringen die ik destijds had (en soms nu nog heb), te gebruiken in mijn dagelijkse adviespraktijk.

Hoe ziet mijn advies eruit?
Maar wat moet ik adviseren? Wat moet ik als adviseur wel of niet doen? Pak ik dit wel goed aan? Ben ik compleet? Ik werk alleen op mijn eigen ervaring en ben geïnteresseerd in mensen. Maar daar kom je er niet mee. Klanten benaderen mij vaak als dé specialist. En ja, ik weet best veel als zodanig, maar ik weet ook dat er zaken zijn die zich voordoen tijdens een echtscheiding waarvoor ik klanten moet doorverwijzen naar een echtscheidingsadvocaat. Deze advocaten zijn vaak aangesloten bij kantoren met een substantieel uurtarief. Zij maken je dan wegwijs in het web van de onwetendheden gedurende een echtscheiding.

“Jij weet toch alles van ons?”
Gisteren werd ik alweer geconfronteerd met een stel dat samen had besloten uit elkaar te gaan maar ze wilden niet naar een dure advocaat, ze wilden door mij geholpen worden. Ik als vertrouwenspersoon van de familie. ‘Dat is makkelijk, jij weet immers alles van ons!” Dat is natuurlijk goed om te horen. Maar om optimaal te kunnen adviseren zal er toch extra kennis opgedaan moeten worden. Daarom wil ik ook zélf die volledige adviseur zijn.

Nooit te oud om te leren!
Ik heb dan ook besloten om op mijn ‘ouwe dag’ toch nog maar eens in de boeken te klimmen. Ik ga vanaf eind mei de opleiding volgen tot Financieel Echtscheidingsadviseur (voor particulier en ondernemer). Na het behalen van deze opleiding wordt ik gebombardeerd met de titel RFEA (Register Financieel Echtscheidingsadviseur). Zoals je wellicht zult weten doen titels mij helemaal, maar dan ook helemaal, niets. Ik heb nog nooit geen enkele titel gedragen. Ik haat titels achter je naam (en ja, ik heb ze wel ;-p). Op mijn visitekaartje staat gewoon wie ik ben, met voornaam en al, zonder titel. De kwaliteit moet blijken uit je werk en niet door de letters voor of achter je naam. Doe maar gewoon dan doen we al gek genoeg.

Adviseren is voornamelijk luisteren
Zoals gezegd volg ik deze opleiding niet voor de titel maar voor het simpele feit dat het mij positieve energie geeft om klanten maximaal behulpzaam te kunnen zijn. Dat kan enerzijds met het dagelijks adviseren over het feit hoe je als ondernemer het best kan functioneren, maar anderzijds, in het kader van een echtscheiding, kunnen dat ook de minder leuke zaken zijn. Minder leuk, maar wel belangrijk en interessant.

Ik vind het belangrijk om er voor mijn klant te kunnen zijn, zowel privé als zakelijk. In goede en in slechte tijden. Dus ook in de periode van echtscheiding. Natuurlijk wil ik hen helpen met de echtscheidingsprocedure, de alimentatieberekeningen, de verdeling van vermogen, de omgangsregeling van de kinderen, hoe verder te gaan met de onderneming, de situatie bij overlijden, pensioen, etc.
Maar bovenal vind ik het een voorrecht om een ‘luisterend oor’ te mogen zijn. Laat klanten hun verhaal vertellen wat ze kwijt willen. Laat die emotie maar loskomen. De moderne adviseur is geen adviseur die praat maar hij die voornamelijk probeert te luisteren.

Het voorrecht van adviseren!
De ervaring van mijn eigen echtscheiding in combinatie met het opdoen van een stukje nieuwe kennis moet er toe leiden dat ik straks een volledig ‘vertrouwenspersoon’ ben voor mijn klanten. Ik kan ze helpen de, wellicht meest moeilijke fase van hun leven, door te komen. Als adviseur is dat een geweldig voorrecht!

Hoe betrouwbaar is je eigen systeem!
Als je druk bent met ondernemen, privé geleefd wordt en ook nog allerlei sociale verplichtingen hebt loopt je hoofd bijna om van de zaken die je moet onthouden. Althans, dat is mijn ervaring. Ik mag hopen dat dit door velen herkend wordt. Het ene mailtje volgt kort op het andere, je werknemers ‘zeuren’ aan je hoofd, je fysieke postbak loopt over, je krijgt memootjes op je bureau geplakt, je hebt afspraken zowel zakelijk als privé, telefoontjes hier, zelfs in de auto bellen we wat af… met andere woorden… zoek het maar lekker uit en kijk maar hoe je alles geregeld krijgt. Je krijgt een opgejaagd gevoel en wordt op z’n tijd hartstikke gek. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van leven.

Hoe krijg ik het in hemelsnaam allemaal georganiseerd? Dat is een vraag die ik mezelf vele keren heb gesteld. Waar liggen mijn prioriteiten? Wat moet ik als eerste doen? Iedereen kan toch niet verwachten dat ik per omgaande antwoord geef op de gestelde vragen, ik kan toch niet voor iedereen gelijk klaar staan, of zie ik dat niet goed? Inmiddels weet ik dat de druk vaak door jezelf wordt opgelegd en niet door anderen!

Was alles maar zo betrouwbaar als mijn agenda!
Alles wat in mijn agenda staat hoef ik niet te onthouden en dus niet op de harde schijf in mijn hoofd op te slaan. Als ik moet weten wanneer ik een bepaalde afspraak heb, kijk ik simpelweg in mijn agenda. Je hoéft dit niet te onthouden omdat je weet dat je agenda jouw eigen super betrouwbare systeem is. Maar waarom kan dan mijn ‘totale’ systeem niet zo werken als mijn agenda. Wat moet ik doen om rust in mijn hoofd te krijgen waardoor ik uiteindelijk beter functioneer. Een aantal jaar geleden heb ik de cursus “Getting Things Done” gevolgd. Dit zal veel mensen niets zeggen. Mij, tot dan toe, ook niet. Was het maar waar! Ik heb veel gestudeerd in het verleden maar deze cursus had ik 25 jaar eerder moeten volgen. Deze cursus bracht de oplossing om de warboel van zaken zowel fysiek als in mijn hoofd te (re)organiseren.

Wat heb ik  dan veranderd?
Om te beginnen behandel ik mijn mail maar twee keer per dag. Geen envelopjes beneden in beeld en geen piepjes zodat je niet afgeleid wordt van de zaken waar je mee bezig bent. Dat scheelt al een slok op een borrel want je bent zo vaak geneigd (vaak uit nieuwsgierigheid) om te kijken wie er wat aan je stuurt. Als je op een afspraak bent kun je ook niet direct reageren en dan accepteren we het wel van onszelf.

Organiseer je Outlook! 
Verder laat ik dagelijks al mijn mail in een grote vergaarbak binnen komen (precies: de Inbox zoals bij iedereen). Twee keer per dag (begin ochtend en begin middag) filter ik deze Inbox helemaal leeg. Maar dan ook écht leeg. De mail waar ik niks mee ga doen of kan doen ‘delete’ ik direct. Alles wat ik binnen 2 minuten kan afwerken (maar dan ook écht twee minuten, heb ik zelfs een tooltje voor, TwoMinutes) werk ik direct af. Alle mail die ik in de aankomende 5 dagen wil verwerken kopieer ik in een mapje dat ik  “Eerste Aktielijst” noem. Mail die niet urgent is (dus die niet verplicht binnen 5 werkdagen moet worden afgewerkt) maar waar ik later nog wel iets mee moet doen kopieer ik naar het mapje “Later/misschien”. Als ik een mail stuur en wacht op een antwoord van een iemand, kopieer ik deze mail naar een mapje “Wachten op…”. Als ik op iemand wacht hoef ik dit niet te onthouden want ik wacht immers op een antwoord van een ander! Verder heb ik een mailmap “Archief” en daar gaat alles in wat afgewerkt is maar waaruit ik wellicht nog wel zaken nodig zal hebben in de toekomst. Gewoon één archiefmap, met handige zoekfuncties binnen Outlook snel zaken opgezocht.

Wekelijks onderhoud!
Ik werk dus altijd alleen maar vanuit mijn “Eerste aktielijst”. Dit zijn immers de zaken waar ik me de aankomende werkweek mee bezig ga houden. Deze moet ik dus niet vullen met zaken die ik toch niet geregeld krijg in deze 5 dagen. Eén keer per week op vrijdag, einde van de middag, loop ik mijn hele systeem door en schoon alle mapjes op daar waar nodig.

Het werkt ook met gewone post!
Dit doe ik niet alleen met mijn email maar ook met mijn “gewone” post. Ik heb postbakken op mijn bureau staan: Inbox, Eerst volgende aktie, Later/misschien en Wachten op…. de akties die hieruit voort komen zet ik ook in mijn Eerste Aktielijst c.q. Later/Misschien lijst. Ook dit systeem werk ik op de vrijdag bij.

Met het opschonen van mijn Outlook en fysieke post ben ik ongeveer een klein uurtje per week kwijt met als groot voordeel dat ik maandag weer met een letterlijk ‘schone lei’ kan beginnen. En dat geeft een goed weekend gevoel. Voordeel van dit systeem: al je werkzaamheden die je moet doen voor nu en later liggen vast, je vergeet niets meer en je hoeft niets meer te onthouden. Je systeem is zo betrouwbaar als je agenda. Maar zorg wel dat je Inbox altijd leeg is als je begint met je ‘echte’ werk. Een half systeem is geen systeem.

De kwaliteit van eenvoud!
Het lijkt een kinderlijk eenvoudig systeem. Sterker nog, dat is het ook. Maar het kost een behoorlijk portie zelfdiscipline waar je aan moet kunnen voldoen, maar heb je het in de vingers dan gaat er een nieuwe wereld voor je open! Het klinkt heel knullig maar de macht van de eenvoud is ondoorgrondelijk.

Voor mij betekent dit simpele systeem een tijdbesparing van minimaal 6 uur per week en heel veel rust in de bovenkamer. En daar was het me om te doen. De betrouwbaarheid van je hele systeem. Ben ik dan een control freak? Van huis uit absoluut niet maar als je dit systeem hanteert ben je inderdaad ‘in control’ en dat geeft een verrekt goed gevoel. Wil je meer weten van dit systeem dan kun je me altijd mailen want zo simpel als het lijkt is het ook! Het is maar een tip, doe er mee wat je wilt of lach me uit. Beiden zijn prima! ;-p

Laatste tip:
Zet je voicemail uit. Mensen hebben jou nodig en gaan er vanzelfsprekend vanuit dat je terug belt. Als het echt dringend is bellen ze heus nog wel een keer! Dit heeft niets met klantgerichtheid te maken maar met verkeerde verwachtingspatronen van mensen naar elkaar toe. Je zult zien dat mensen in 80% van de gevallen niet meer bellen omdat je al niet meer nodig bent en hun oplossing al gevonden is.

Druk, druk, druk
Ik ben een echte sportfanaat. Ik heb vroeger veel gevoetbald, geef nog wekelijks jeugdtraining en ben momenteel bijna ‘verslaafd’ aan wielrennen. Het stofje heeft me te pakken zegt mijn vrouw. Verder ben ik recentelijk ook nog begonnen met hardlopen. Ik vind sport belangrijk. Ik heb geleerd om, ook als ondernemer, daar gewoon tijd voor te nemen. Bewegen is goed voor lijf en leden. Als ondernemer heb je van die momenten dat je voor je gevoel echt nergens geen tijd voor hebt. Afspraak hier, bespreking daar en voor je het weet is de dag weer voorbij. Een herkenbaar iets voor velen van ons. Maar hebben we nu echt zo druk allemaal of hebben we het vaak druk met het ons druk maken? Men zegt toch vaak gekscherend: “Vraag het maar aan iemand die het druk heeft, die heeft nog wel tijd over!”

Sociaal maatschappelijk ondernemen
Inherent aan het sporten is nu eenmaal het feit dat, wanneer je als ondernemer je begeeft in het verenigingsleven, je al snel gevraagd wordt voor een bepaalde sociaal maatschappelijke functie. Bestuurslid hier, vrijwilliger daar. Vroeger kon ik daar de tijd niet voor vrijmaken, had het immers veel te druk met mijn werk en overige beslommeringen. Jaren later ben ik er pas achter gekomen dat sociaal maatschappelijk ondernemen eigenlijk het mooiste is wat er is. Sociaal actief zijn gaat prima samen met het 24/7 ondernemer zijn. Sterker nog: het biedt kansen!

Niet alleen groen denken
Sociaal maatschappelijk ondernemen is veel meer dan alleen maar ‘groen’ denken. Goede omgang met je toner in je printer, dubbelzijdig printen als besparing, alles digitaal etc. zijn de bekende feiten die je ‘groen’ kunt benaderen. Dit zijn overigens kleine dingen die belangrijk zijn en waar ik me ook bewust van ben, maar sociaal maatschappelijk ondernemen is naar mijn bescheiden mening veel meer.

Het geeft een goed gevoel om betrokken te zijn in de sociale maatschappij van de plaats waar je je in begeeft en onderneemt. De omgeving waaraan je probeert je steentje bij te dragen. Als je dit geordend aanpakt komt de balans tussen werken-sporten-privé nooit in gevaar. Dat durf ik glashard te stellen.

Mijn sociale functies
Ik ben wekelijks minimaal 15 uur kwijt aan mijn sociaal maatschappelijke nevenfuncties. Dat is best veel maar als ik het doe wil ik ook voor de volle 100% gaan want half werk is geen werk. En vrijwillig is niet vrijblijvend!

Zo ben ik in 2010 gevraagd als bestuurslid bij stichting Jibb. Jibb is een Helmondse organisatie die kinderen (wellicht met overgewicht) achter de computer of TV vandaan haalt en zorgt dat ze aan het sporten en/of bewegen gaan. Deze kinderen worden in aanraking gebracht met een grote hoeveelheid aan sporten. Hierdoor wordt de keuze die ze maken meer een ‘eigen’ keuze dan een keuze van de ouders. Bij deze stichting zijn vele bedrijven en instellingen betrokken die mij als ondernemer kansen bieden. Ik zie hierdoor dat plezier, uitdaging, ondernemen, sportiviteit en maatschappelijke betrokkenheid super goed samen gaan.

Ook als vice-voorzitter van voetbalclub MULO ben ik actief. Deze functie geeft een stuk energie, good-feeling en afleiding. Ik heb hier contact met een diversiteit aan mensen van alle soorten en rangen binnen de Helmondse samenleving. Anderzijds kom je ook weer in aanraking met collega-ondernemers en voor je het weet ben je bezig met een nieuw sponsorplan waarbij je probeert gebruik te maken van elkaars kwaliteiten.
Hierbij is het een kwestie van win-win met een behoorlijke gunfactor.

Is dat dan alles?
Ik ben ervan overtuigd dat sociaal maatschappelijk ondernemen nog verder gaat. Denk maar eens aan een goed personeelsbeleid binnen je bedrijf, goede werkomstandigheden voor jezelf en je medewerkers. Belangrijk is om iemand die iets goed doet ook eens te belonen met een simpel schouderklopje. Wees ook duidelijk naar werknemers en geef aan elkaar aan wat je van elkaar verwacht. We zijn veel te vaak negatief kritisch.

Een heel belangrijk stuk sociaal maatschappelijk ondernemen is luisteren naar mensen. De meeste mensen zijn in hun gedachten al vaak aan het verzinnen wat ze straks gaan zeggen terwijl er iemand bezig is om je iets te vertellen. Mensen laten uitpraten en luisteren naar een ander zijn de beste vormen van communiceren.

Wat levert het je op?
Sociaal maatschappelijk ondernemen levert ontzettend veel meer op dan alleen maar meer omzet, geld en klanten. Een goed gevoel met een bepaalde kick wordt nimmer ingehaald door geld of macht. Het gevoel om een positieve bijdrage te leveren aan de samenleving waar je zelf onderdeel van bent is immers een voorrecht.

Met positief sociaal maatschappelijk ondernemen komt ook je bedrijf vanzelf in een positief daglicht te staan. Werknemers, maatschappelijke instellingen en collega-ondernemers zullen als ambassadeur van je bedrijf optreden. Ze zullen samen met jou trots zijn op wat je doet en ze zullen vertellen wat de toegevoegde waarde van jouw bedrijf is. Daar kan geen advertentie, reclamebord of welke reclamestrategie dan ook tegenop.

Wennen aan 2013
Laat ik beginnen met iedereen een ontzettend gelukkig, succesvol maar bovenal gezond nieuwjaar te wensen. Het is weer even wennen zo’n nieuw jaartal. Een drie in plaats van een twee, 2013 in plaats van 2012. Ik ben net een week in het nieuwe jaar aan de gang en heb al minimaal 5 keer het verkeerde jaar opgeschreven of getikt. Dit is elk jaar weer hetzelfde. Dat duurt een paar weken en daarna weet je niet beter meer. Maar als dat alles is voor dit jaar?!

Ach ja, alles is een beetje wennen dit jaar want zeg nou zelf: we weten toch allang wat 2013 ons gaat brengen? Daar zijn we in 2012 al tot vervelens toe mee geconfronteerd. Conclusie: Het wordt (alweer) een moeizaam jaar.

Onheilstijding
We krijgen minder gefinancierd, de prijzen dalen, de huizenmarkt zit op slot, de werkloosheid neemt toe, koopkracht daalt, ondernemers hebben het moeilijk… Ja, de crisis duurt nog wel even. Dat is de algemene tendens voor 2013. Het wordt er allemaal niet leuker op als ik het allemaal moet geloven. We zijn nog niet van de ene onheilstijding bekomen, of de andere dient zich alweer aan en elke dag zal ons een nieuwe rampspoed worden ingepeperd. We zullen met sombere voorspelingen worden doodgegooid! We zijn er nog lang niet, zal de boodschap zijn. Het is simpelweg een kwestie van niet meer je handen ophouden, maar je handen uit de mouwen steken.
En dan al die Haagse onmachtsgeluiden. Het lijkt warempel het rampjaar 1672 wel, toen we er radeloos en reddeloos aan toe waren. Maar één ding is zeker: van ons vorstenhuis hoeven we dit keer geen redding te verwachten.

Wat de toekomst brenge moge…
Mijn ouders hebben mij protestant opgevoed en ik bezocht daarom als kind regelmatig de kerk. Vanuit die tijd is mij één van de mooiste kerkliederen uit de protestante kerk bij gebleven: “ Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heren hand. Moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land.”
Eigenlijk geldt deze tekst in 2013 meer dan ooit. Het beschermde vroegere leven van zekerheid en veiligheid is voorbij.

Het kan verkeren…
Maar is dat nou zo’n probleem. Is dat echt zo benauwend?
Ik geloof er helemaal niets van. Waar de nood het hoogst is, is de redding nabij. Dus is het gewoon even door de zure appel heen bijten. Denken in mogelijkheden en vooral niet in problemen. Gewoon even flink gas geven met z’n allen en accepteren dat de welvaartsperiode geweest is.
Het klinkt wellicht nonchalant maar ik maak met er niet zo druk over. Wat ik merk is dat de mensen die het hardst zeuren vaak de mensen zijn met 2 auto’s voor de deur. Er is nog steeds (bijna) niemand die maar 1 keer per jaar met vakantie gaat. Tijdens de laatste weken van 2012 hebben we weer meer besteed aan kado’s en vuurwerk dan vorige jaren. Gaat het dan echt zo beroerd vraag ik me af? Natuurlijk zijn er schrijnende gevallen, maar die waren er voor de crisis ook al. We moeten vooral in onze gedachten niet stiekem profiteren van de crisis!

Maak het leven leuk!
Natuurlijk is het een lastige periode, ik zal dat niet ontkennen, maar laten we niet zeuren en het gezellig houden met elkaar. We maken elkaar hartstikke gek. Ga uit van je eigen kwaliteit en doe de dingen die je voldoening geven en waar je goed in bent. Doe vooral geen dingen die je niet leuk vind! De dingen waar je goed in bent hebben niets te maken met de tijd waar we in leven. Dat is je gegeven en is iets wat niemand je kan afpakken. Wees daar zuinig op en maak er vooral gebruik van.

Vier een feestje met jezelf
Maar ja, al met al blijft het wachten op de ommekeer. Maar waar komt onze redding vandaan?
Ik zou het niet weten, zelfs de hooggeleerden weten het niet. We snappen er volgens mij eigenlijk met z´n allen niet heel veel van, maar ooit hoorde ik de wijsheid, die misschien soelaas zal bieden: Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen.
En dat ga ik dan maar doen! Ook in 2013.

Wat moet ik doen?
Aflossen, sparen, juist niet aflossen‚ je wordt er hartstikke gek van.
Aflossen is lekker! Wie extra gaat aflossen neemt zijn lot weer in eigen handen en heeft verder niets meer te maken met de (voor de bank in het voordeel zijnde) voorwaarden. Wie aflost slaapt beter! Punt uit!
Psychologisch is het zo fijn om te weten dat wanneer je aflost je schuld minder wordt. Daar kan geen financieel advies tegenop.

Consument is vol onwetendheid
Als consument krijg je in deze tijd van bezuinigingen en regelgeving heel veel vanuit de media te horen. Je wordt er niet vrolijker van en je begrijpt het steeds minder. Van alle kanten word je om je oren geslagen! Iedereen stelt dat je, om een verlies naar de toekomst weg te werken, gewoon moet gaan aflossen. Een paar jaar geleden moesten we juist niet aflossen en maximaal financieren en dat was fiscaal nog super interessant ook. En de consument geloofde het en volgde. Het komt echter voor de consument ongeloofwaardig over dat men nu ineens compleet andersom moet denken. Alles draait momenteel maar om één keuze: moet ik sparen of aflossen?

Aflossen verstandig?
De huizenprijzen dalen en de hypotheken blijven even hoog. Consumenten met een aflossingsvrije hypotheek die topgefinancierd zijn kunnen een dik probleem hebben. Zij blijven ooit met een restschuld achter. Men vergeet immers dat ook de aflossingsvrije hypotheek een einddatum kent waarop de bank zijn handen ophoudt. Hier hoor je niemand over. Je bent dan verplicht af te lossen. Wil je dat niet dan kan de geldverstrekker lastig doen. Dit moet je voorkomen. Er zijn ook wijze economen die zeggen dat het volledig aflossen van de hypotheek niet nodig en belachelijk is. Is het noodzakelijk dat de hele hypotheek wordt afgelost? Dit hangt helemaal van je eigen situatie af. Dat is maatwerkadvisering.
Ja, huizenkopers die per 2013 een hypotheek aangaan zijn dit wel verplicht. Annuïtair aflossen is een must. Ik vraag me wel af waarom dit moet gelden voor de hele hypotheek?

Bestaande situaties
Natuurlijk zijn er voor bestaande hypotheken (van voor 2013) allerlei constructies te bedenken om af te lossen.
De banken hebben het momenteel voor het eerst sinds lange tijd druk met het omzetten van aflossingsvrije hypotheken naar (bank)spaarproducten. Commercieel gezien voor de banken een sterk verhaal. Ik vraag me wel af of dit advies altijd beroepsethisch verantwoord is en of dat de zorgplicht die je als geldverstrekker/adviseur hebt op de juiste wijze gehanteerd wordt. Als je de hypotheek gaat omzetten naar (bank)sparen weet je één ding zeker: Je maandlasten stijgen aanzienlijk. Je moet immers in korte tijd vermogen gaan opbouwen om je hypotheek op de einddatum af te lossen. Verder word je nog eens getoetst door de geldverstrekker om te beoordelen of je de nieuwe maandlasten wel kan dragen.
De AFM speelt hier ook een belangrijke rol. Enerzijds adviseert men zoveel mogelijk af te lossen en anderzijds moet hiervoor je inkomen wel toereikend zijn. Het is allemaal een beetje dubbel. Daarom is het vaak slim om (met een behoorlijk portie zelfdiscipline) gewoon zelf te beslissen of je aflost of niet.

De beste schuld is geen schuld!
Iedereen met een hypotheek mag vrijwillig zonder boete minimaal 10% van zijn oorspronkelijke hoofdsom boetevrij aflossen. Dan praat je voor veel consumenten al over een aardig bedrag. Verder betaal je over je afgeloste bedrag geen rente. Je maandlast zakt hierdoor. Fiscalisten onder ons praten in het voordeel van de omzetting naar (bank)sparen omdat de fiscale aftrekpost maximaal blijft. Maar ik kan het ook anders uitleggen: zonder fiscaal/bedrijfseconomisch argument, gewoon het argument gevoel. Aflossen is een lekker gevoel. Wie (versneld) gaat aflossen neemt zijn lot weer in eigen handen en is niet langer afhankelijk van het bancaire systeem. Volgens de laatste peiling krijgt de consument immers steeds minder vertrouwen in het bankwezen. Of dat terecht is, is niet aan mij. Ik heb wel wat bedenkingen hierbij maar daar ben ik ondernemer voor.

Aflossen kan egoïstisch zijn!
Aflossen geeft gevoel van opluchting in een tijd waarin alles alleen maar duurder wordt. Aflossen kan ook egoïstisch zijn. Doordat je aflost consumeer je minder. Hiervan zijn veel ondernemers en met name de detailhandel de dupe. Zij zitten te wachten op jouw geld. Dit is niet goed voor de economie. Ook de overheid loopt veel mis want reken maar eens uit hoeveel accijns, omzetbelasting en energiebelasting de overheid laat schieten.

En banken zitten ook te wachten op jouw geld. Ze hebben het keihard nodig om kapitaalkrachtiger te worden. Banken zouden eigenlijk bloemen moeten brengen als je je hypotheek hebt afgelost. Bij elke aflossing wordt het bankkapitaal groter en kunnen ze beter aan hun dekkingsgraad voldoen.

Maar wellicht zit ik mis, en zou ik als financieel adviseur anders moeten praten maar ik heb een mening. Ik blijf open en eerlijk hierin, terwijl ik weet dat ik met dit schrijven de nodige instanties wellicht voor de schenen schop! Ik vind dat ze daar maar tegen moeten kunnen.
Ik kan het toch niet laten om mijn waarheid te delen. En delen doe je met anderen heb ik vroeger van mijn ouders geleerd. Dus bij deze.

Iedereen gaat wel eens onderuit!
Momenteel ben ik het boek ‘Succes in zaken’ van Richard Branson aan het lezen. Dit boek gaat over de businessgeheimen die niemand op school kan leren. Een leerzaam en zeer interessant boek wat elke ondernemer de ogen opent en ook nog eens simpel is van tekst. Richard Branson is het boegbeeld en voorzitter van de Virgin-groep. Hij is een van de meest succesvolste ondernemers ter wereld.

Hij geeft aan dat het ‘op je bek gaan’ de beste leerschool is voor een succesvol zakenleven. Fouten maken en daarvan leren. Elke topondernemer is ooit eens onderuit gegaan. Het vermogen om na een tegenslag terug te vechten is waarschijnlijk de allerbelangrijkste karaktertrek voor een innovatieve onderneming. Als je innoveert en telkens in allerlei ontwikkeltrajecten zit, kan het niet anders dat je met de nodige obstakels wordt geconfronteerd. Dat maakt het ondernemersschap ook zo ‘cool’.

Soms kun je niet winnen
Een mooi voorbeeld hiervan is dat Richard Branson ooit een bedrijf oprichtte, Virgin Cola genaamd, waarmee hij de strijd aan wilde gaan met Coca Cola en Pepsi, de grootste merken ter wereld. In de beginfase was deze strijd een enorm succes voor Virgin Cola maar door deze innovatie werden de twee andere reuzen uit de frisdrankbranche wakker geschud, waarop ze alles op alles zetten en Virgin Cola alsnog vermorzelde.

Het was geen gebrek aan enthousiasme maar het was uiteindelijk gewoon geen product wat (veel) beter was dan van de andere twee. Er kon simpelweg niet gewonnen worden.

Van fouten leer je!
Het geheim om van een tegenslag te herstellen is niet alleen het niet bang zijn voor mislukkingen. Je moet deze ook gebruiken als motivatie en om ervan te leren. Tegenslag is altijd ontmoedigend maar wanneer je deze negativiteit om kan zetten in positief handelen heb je veel verdiend. Zoals Branson stelde: “Als we iets verkeerd doen, gaan we na hoe dat is gekomen en voeren zo snel mogelijk veranderingen door. Daarna concentreren we ons op wat wél werkt en richten ons op de volgende uitdaging”.

Er is niet mis mee om fouten te maken zolang je maar niet voortdurend dezelfde fouten maakt. Voer een grondig onderzoek uit na de ondergang en pas je bevindingen in je voordeel toe, zodat je het volgende keer wel goed doet.

De kapper loopt met lang haar!
Ik heb zelf ook voldoende fouten gemaakt. Ik heb grote problemen gekend in een bedrijf dat ik een aantal jaren geleden heb overgenomen. Grondig onderzoek gedaan naar de inhoud van het bedrijf en uiteindelijk toch ‘op je bek gaan’. Voordat ik mijn eigen onderneming overnam had ik al 73 overnames positief afgerond voor klanten. Hierbij zie je dat, wanneer je voor je eigen onderneming aan de gang bent, het anders is dan voor derden. In mijn geval was het een vorm van ‘de kapper loopt met lang haar’. Ik voelde me belabberd en moest alle krachten bundelen om verder te gaan. Het is simpel gesteld om te zeggen dat dit alleen ondernemersrisico is. Ik ben niet bij de pakken neer gaan zitten en ben geloof in me zelf blijven houden. De kennis zit immers in de brains. Ik heb toch altijd weer de motivatie gezocht om de plannen, die wellicht wat naïef, in mijn hoofd rondspookten alsnog te ontwikkelen. Dit heeft niets te maken met de grootte van je onderneming of met het feit hoeveel mensen je in dienst hebt, maar met doorzettingsvermogen, vertrouwen en positiviteit. En aan deze leerschool hangt geen diploma of erkenning maar is wellicht het meest waardevolle in je zakelijke leven.

Niemand wordt gespaard!
Er gebeurt nogal wat in Den Haag momenteel! Na zes weken onderhandelen presenteerden VVD en PvdA maandag 29 oktober, het regeerakkoord. Het nieuwe kabinet gaat 16 miljard euro bezuinigen. Niemand wordt gespaard: ondernemers en werknemers niet maar ook ouderen en werklozen niet. Volgens Mark Rutte is dit nodig omdat “Nederland nog steeds op te grote voet leeft”. Ik kan hier voor een groot gedeelte in mee gaan. Het kan zo niet langer. We leven al te lang met ons hoofd in de wolken. Alleen met betrekking tot de zorg zijn ‘de rapen nog niet gaar’.

Zorg: onderschat!
In het regeerakkoord wordt een inkomenafhankelijke zorgpremie voorgesteld. De ‘lage inkomens’ gaan minder betalen (naar soms bijna niets) en de rijken gaan veel meer betalen (tot dik € 482 per maand). Zoals verwacht is deze bezuiniging op de zorg een hot item voor de overige partijen. Het is dan ook maar zeer de vraag of de 1e kamer hier mee akkoord zal gaan. De VVD/PvdA heeft hierbij de ruime minderheid en een akkoord is dus ver weg. Verder zijn de bezuinigingen (deftig genoemd: ombuigingen) waar de VVD en PvdA voor willen gaan niet helemaal conform de toezeggingen aan de kiezer.

Marktwerking of zorgstelsel
De term marktwerking in de zorg kan betekenen een betere en gezonde concurrentie. Marktwerking is mijn inziens nu verder weg dan ooit. De genoemde concurrentie maakt plaats voor vaste prijzen die grotendeels gefinancierd gaan worden door de mensen met de hogere inkomens. Is marktwerking dan de manier?  Het kan immers bij marktwerking zo zijn dat de patiënt zwaar de pineut is omdat zorgklinieken zich zouden kunnen gaan richten op patiënten met een goed gevulde portemonee. Op deze manier werkt markwerking niet.

Onderzoek wijst ook uit dat 63% van de ondervraagden vindt dat marktwerking te veel negatieve effecten met zich mee brengt en we terug moeten naar een zorgstelsel waarbij de overheid een meer sturende rol heeft. Zorgverzekeraars zouden een minder sterke rol moeten krijgen. Klik hier om te zien wat marktwerking in de zorg inhoudt.

Manipuleren inkomen
Verder denk ik dat een inkomensafhankelijke zorgpremie er toe bijdraagt dat mensen met (substantieel) hogere inkomens er bewust of onbewust voor gaan kiezen om op een andere manier met hun inkomen om te gaan. Denk bijvoorbeeld aan het doorsluizen van inkomen naar het buitenland of de kans dat meer mensen zich zelf (meer) gaan bewegen in het ‘donkergrijze’ circuit. Dit zijn zaken waar ik nog maar weinig ‘geleerden’ over heb horen praten maar dit zal nooit de intentie zijn geweest bij het samenstellen van dit voorstel.

Er zijn dus nog behoorlijk wat hiaten in het ‘zorgvoorstel’ en er zullen nog harde woorden gaan vallen. Mijn mening is dat dit voorstel compleet van tafel wordt geveegd en er een zorgstelsel zal moeten komen waarbij de overheid meer stuurt en de zorgverlener meer uitvoerend zal worden. Maar dat is slechts een mening van een individu en wat is die waard? Een ding is duidelijk: iedereen gaat meebetalen, niemand wordt gespaard. Het wordt dus voornamelijk ‘billen knijpen’ in plaats van ‘bruggen slaan’.

Gedeelde verantwoordelijkheid eigen woningbezitter
Wordt de huizenbezitter nu écht gestimuleerd met de nieuwe plannen? Zijn de bouwbedrijven inmiddels weer gerustgesteld? Nee, het is allemaal nog steeds te ondoorzichtig.

Mijn mening is dat de huizenmarkt nog behoorlijk lange tijd op slot zal blijven. Het vertrouwen moet weer gaan groeien. Het is van belang dat de consument begrijpt wat voor gevolgen de huidige en nieuwe wetgeving heeft op zijn individuele situatie. De overheid zal in begrijpelijke taal moeten gaan praten en moeten investeren in een veel betere voorlichting. Dit ontbreekt er mijn inziens aan alle kanten aan. Banken, adviseurs en financiële dienstverleners worden aan alle kanten in hun kraag gegrepen met regelgeving, aanscherping en onduidelijke informatie.

Ik ben van mening dat ook de consument een behoorlijk portie eigen verantwoordelijkheid heeft en niet alle verantwoordelijkheid bij banken of adviseurs kan neerleggen. Gebleken is dat de gemiddelde consument geen/weinig geld uit wil geven aan een hypotheekadvies maar zelf via internet een hypotheek sluit zonder de gevolgen in te zien. Voor een dubbeltje op de eerste rij noem ik dat. Prima, maar kom dan over een aantal jaren niet aan dat er slecht is geadviseerd en dat de destijds aangeschafte producten niet deugen. Daarom is de adviseur die de hypotheek voor je kan regelen zo’n belangrijke partner. Zijn advies moet helder en doeltreffend zijn. Wat zijn de gevolgen bij overlijden, werkloosheid en arbeidsongeschiktheid? Hoe ga ik aflossen? Hoe is de situatie nu, maar ook voor de toekomst. De consument moet beseffen dat zo’n advies ‘goud’ waard kan zijn. Een goed advies verdiend zich zelf terug.

Ondernemer is de pineut
Ook de ondernemer krijgt er van langs in het nieuw regeerakkoord. Van de voorgenomen verhoging van het forfait van de werkkostenregeling van 1,4% naar 1,6% per 2013 wordt 0,1% afgesnoept.
Per 2015 wordt de zelfstandigenaftrek fors verminderd. Het kabinet wil immers 500 miljoen euro besparen op de ondernemersfaciliteiten waaraan het urencriterium is verbonden. Dit is ongunstig voor de kleine ondernemingen in de vorm van een eenmanszaak of vennootschap onder firma. Ook wordt de ambitie uitgesproken om een winstbox in te voeren, waarbij uiteindelijk dan het ‘bewerkelijke urencriterium’ zou kunnen vervallen.

Verder bezuinigt het kabinet vanaf 2014 op de RDA, de innovatiebox en de afdrachtvermindering speur- en ontwikkelingswerk (WBSO). De afdrachtvermindering onderwijs verdwijnt en wordt deels omgezet in een subsidieregeling. Dit zijn allemaal plannen die zullen worden opgenomen in een nieuw op te maken Belastingplan.

Conclusie
Genoeg zaken om over na te denken maar ik ben van mening dat we moeten denken in mogelijkheden en niet altijd maar weer in problemen. Wat dat betreft ben ik het met Mark Rutte eens: We hebben met z’n allen geprofiteerd van een heel groot stuk welvaart maar nu moeten we een paar jaar op de blaren zitten. Uiteindelijk komen we sterker uit de crisis. En dat is toch de wens van ons allemaal?!

Lees hier het complete regeerakkoord: “Bruggen slaan”

Het C-woord
Momenteel wordt er door heel veel ondernemers negatief gedacht over hun eigen onderneming en ondernemerschap. Het lijkt wel of iedereen zich momenteel verschuilt achter het C-woord, de crisis. Niemand praat over de kansen binnen hun organisatie. Denken in problemen overheerst het denken in mogelijkheden. Waarom zijn veel ondernemers hun passie kwijt?

Bij veel ondernemers zit het C-woord tussen de oren, het is een soort modeverschijnsel.
En als we niet uitkijken doen we er allemaal aan mee.

Mijn advies is “durf te investeren, durf te beslissen en laat je zien!” ondanks de lastige tijd waar we in zitten.

Passie, visie en focus
Passie, visie en focus zijn de drie woorden die hiervoor onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Je doet immers niet zomaar iets. Je passie straal je uit en vanuit je passie haal je die belangrijke klant écht binnen en krijg je de opdrachten die je écht leuk vindt en op je lijf geschreven zijn. Je krijgt hiervan plezier, energie en voldoening. Je klanten worden je ambassadeurs, omdat jij topprestaties levert! Hierdoor is succes ook op langere termijn verzekerd. Want wie wil nou niet in zee met een echte professional die het beste in zichzelf naar boven haalt?

Verder moet je een duidelijke visie over je bedrijf hebben. Dankzij je visie heb je een duidelijk beeld over je toekomst. Vraag je af waar je naartoe wilt, waar ligt je droom? Wat is je doel op korte én op lange termijn? Hoe ziet je bedrijf er dan uit, hoeveel mensen werken er, wat is de omzet en de winst? Wanneer vind je zelf dat je succesvol bent? Als je weet wat je doel is, werk je daar gericht naar toe. Zonder visie is de kans op mislukken aanzienlijk groter.

Focus je op de zaken waar je goed in bent, die je leuk vindt en waarbij je van meerwaarde kan zijn voor je klant en omgeving. Wed niet op te veel paarden tegelijk. Veel ondernemers passen hun focus aan als het even tegenzit. Praat tegen jezelf en ga na waarom bepaalde zaken niet lukken en probeer je focus op een positieve manier uit te blijven stralen.

Probeer ‘positief’ te ondernemen
En zelfs in crisistijd kan ‘positief’ ondernemen je juist inkeer geven op zaken waar je al lange tijd mee loopt. Wellicht moet je nu juist die beslissing nemen die je eigenlijk vorig jaar al wilde nemen. Dat kunnen positieve beslissingen zijn maar ook negatieve. Loop hier niet voor weg. Ze moeten toch ooit genomen worden. Een echte ondernemer is iemand die op de juiste momenten de juiste beslissingen neemt en niet van elke beslissing een noodzakelijk kwaad maakt!

Ga klankborden!
Kijk met wie jij in jouw branche kan sparren. Dat kan een collega-concurrent zijn, maar ook een vertrouwenspersoon die bekend is met jouw organisatie. Heb je die niet dan is mijn advies ga er naar op zoek! In de privé-sfeer hebben we allemaal een beste vriend(in) waar we alles aan vertellen en mee delen, waarom dan zakelijk niet? Ga een uur bij elkaar zitten en denk out of the box. Maak het zo extreem mogelijk. Dat geeft niet alleen veel plezier en uitdaging, maar uit de meest extreme ideeën ontstaat meestal iets waar je je bedrijf echt een boost mee kunt geven.

Maak gebruik van de uitdaging
Tot slot wil ik jullie meegeven dat deze crisis zeker mogelijkheden biedt voor ondernemers. Het C-woord maakt je bewust of onbewust creatief, het geeft je de kans om snel in te spelen op een veranderende vraag. Durf die uitdaging met jezelf aan te gaan!

Door: Martien van den Berg

Een nieuwe website van MB Advies, ja het werd tijd. Als jullie dat niet vinden, vind ik het zelf nog wel. Een website met een blog wat elke maand gevuld gaat worden met allerlei informatie. Dit kan zakelijk/informatief zijn maar kan ook een sociaal maatschappelijk karakter hebben! Het moet in elk geval verteld worden met simpel taalgebruik en helder zijn van uitleg.

Waarom wil ik dit?
“Ik ken jou ergens van‚ doe jij niet iets voor Jibb of voor MULO of zo? Je gezicht komt me zo bekend voor!”

Het is vanzelfsprekend een goed teken dat mensen je herkennen vanuit je sociale omgeving. Dit is ook een omgeving waar ik me graag in begeef en me thuis voel. Dit kost me ook de nodige uren per week en doe ik met heel veel plezier.

“Oh ja, jij zit toch in de financiën? Toch?”
Deze vraag krijg ik regelmatig van mensen en heeft me geconfronteerd met het feit dat ik niet altijd rechtstreeks wordt verbonden aan mijn onderneming MB Advies maar meer aan mijn sociale inspanningen. Omdat we toch voldoende te werken hebben zijn we tot op heden ook niet zo bezig geweest met communicatie en commercie, terwijl ik zelf roep dat we een kantoor zijn waarbij ons werk van hoog kwaliteitsniveau is en met een vorm van dienstverlening die in de regio zo goed als niet voorkomt. Des te meer reden om dit commercieel uit te dragen zou je denken! En toch hebben we dit tot vandaag niet voldoende gedaan naar mijn mening. ‚”Je bent een beetje dom!”, zou Maxima zeggen en wellicht heeft ze gelijk.

“Ja”, zeg ik dan tegen mezelf‚ “jij bent een mooie, geen bedrijfsmatige communicatie naar buiten toe (alleen reclameborden of advertenties om te gunnen) maar je hebt wel een twitteraccount met ruim 200 volgers, een LinkedIn profiel waar je mensen mee wilt bereiken en een Facebook pagina voor privé, waarom heb je dan geen website waaruit blijkt wat je precies doet? En waarom draag je niet meer uit waar je goed in bent, en waar je passie ligt?” Een simpele gedachte die eigenlijk simpel beantwoord kan worden.

“Ja, wat doen jullie nou precies?”
Mensen dichterbij hun droom brengen! Het klinkt allemaal wat spiritueel maar eigenlijk is dat wel datgene waar wij 24 uur per dag mee bezig zijn. Zowel zakelijk als in de sociale omgeving, proberen we mensen dichter bij hun droom te brengen. Dat kan zijn door ondernemers op financieel of organisatorisch gebied te helpen bij de groei van hun bedrijf, dat kan zijn door de financiële begeleiding bij het kopen van een droomhuis maar dat kan ook zijn door kinderen die overgewicht hebben met veel plezier aan het sporten te krijgen, of meer dan 700 kinderen per week aan het voetballen te zien. Het gevoel om wat te kunnen betekenen voor iemand! Zo zijn we eigenlijk 24 uur per dag aan het ondernemen. Die droom kan alleen worden bereikt door openheid en eerlijkheid. De twee woorden die wellicht het meest belangrijk zijn binnen ons werkgebied. En ondanks dat wij in de Financiën zitten hebben deze woorden niets met geld te maken maar met maar één ding: het wederzijds vertrouwen. Alleen dan kun je met elkaar de toekomst in!

Wij zijn juist geen doorsnee accountantskantoor, waar er al zoveel van zijn, maar we begeleiden ondernemers en particulieren het hele jaar door op financieel en organisatorisch gebied, we volgen de klant gedurende het jaar door. Wij helpen ondernemers, mensen die vooruit willen maar dat zelf niet kunnen? Welke financiële en organisatorische tools kunnen wij ze bieden? Leuk werk met een grote mate van voldoening. Ondernemers helpen, zeker in deze kwetsbare tijd, is dankbaar werk, ook als het wel eens niet meezit! Er samen voor gaan en er zorg voor dragen dat de klant elke keer weer iets dichter bij zijn droom uitkomt is een onderdeel van onze missie!

Wees kritisch! 
De nieuwe website die we hebben ontwikkeld na diverse uitgebreide denksessies met communicatiebureau Groep5700 moet veel duidelijkheid geven in waar wij de hele dag mee bezig zijn. De website is bewust simpel gehouden en niet te diepgaand. De wereld waar wij in bezig zijn is toch al zo lastig voor veel mensen. Voor een verdere uitleg van onze dienstverlening wil ik iedereen persoonlijk en vrijblijvend meer toelichting geven.

Ik zou het zeer op prijs stellen als je een kwartiertje de tijd wil nemen om eens kritisch onze nieuwe website te beoordelen. Je mag alles zeggen of vinden. Ik stel me zeer kwetsbaar op! Is na het lezen van de inhoud duidelijk waarvoor je bij ons terecht kunt dan is onze missie geslaagd. Zijn er nog teveel onduidelijkheden bij de dienstverlening dan zullen we bijstellen daar waar nodig. Laat me weten wat je vind!

Vanaf nu wordt MB Advies een herkenbaar begrip in de regio! Ik ga daar zelf voor zorgen! Doen jullie met me mee? Dan worden we er allemaal beter van.