Meer doen met minder!

Martien-voor-BlogFocus op toegevoegde waarde
Ik kom bij veel bedrijven in het MKB en bij het merendeel van deze bedrijven wordt de focus op de verkeerde aspecten gelegd. Er wordt veel gedaan zonder dat het iets oplevert. Dat is geen waardeoordeel maar slechts een simpele constatering. De gemiddelde ondernemer moet zeker niets hebben van inrichten van processen en het bewaken hiervan. De gemiddelde ondernemer weet écht niet wat de verspillingen binnen zijn organisatie zijn. Het is hem dus niet te verwijten dat hij hier niets aan doet. Vervolgens is de vraag dat, wanneer hij bekend is met het probleem, hij vaak niet weet  hoe hij dit probleem aan moet pakken.
Onderstaand een klein stukje college ;-P

De Lean-strategie
Er zijn van die managementstrategieën die in elke onderneming zijn toe te passen. Het concept ‘Lean-management’ is er zo één. Mean en lean is een statement dat waarschijnlijk door veel ondernemers wordt herkend. Maar wat betekent dit nou voor mijn onderneming?

Zelf ben ik een fervent voorstander van deze strategie. Het is eigenlijk een vorm van niet lullen maar poetsen!
Waarom? Heel simpel eigenlijk: Lean betekent eigenlijk niets meer dan “meer doen met minder” en kan in alle lagen van de organisatie worden toegepast. Het heeft alleen maar te maken met procesverbetering en is er op gericht om de maximale waarde voor de klant te realiseren met zo min mogelijk verspillingen of fouten

Alleen zaken doen waar je iets aan hebt (voor je klant)
Belangrijk is om een onderscheid te maken tussen waardetoevoegende en niet-waardetoevoegende stappen in een proces en het daarmee voorkomen van fouten/verspillingen. Het uiteindelijke doel is te zorgen dat iedere stap in een proces van toegevoegde waarde is.  Elke organisatie heeft immers activiteiten die veel tijd kosten en beslag leggen op allerlei onderzoek maar eigenlijk geen enkele waarde toevoegen. Lean is er dus opgericht om zaken die geen toegevoegde waarde opleveren, te elimineren. In het Nederlands heet dit dus verspilling.

Voorbeelden van verspilling zijn
Overproductie (meer produceren dan de klant wil)
Voorraad aanhouden (is de grootte van de voorraad noodzakelijk?)
Defecten (zorgen voor extra (vaak onbetaald) werk)
Transport (onnodig transport van materialen)
Beweging (onnodige handelingen of belasting van de mens)
Wachttijden (wachten is verspilling van tijd, bijvoorbeeld files)
Gebrekkige procesinrichting (dingen doen die de klant niet nuttig vindt of niet om gevraagd heeft)
Niet benut talent (personeel kan gebruikt worden om mee te denken in het proces om continue te verbeteren)
Etc.

Maximale efficiency
Verder is het goed om binnen een organisatie zoveel mogelijk de pieken en dalen te voorkomen. Te veel hollen en stilstaan kost negatieve energie en levert per saldo minder op. Het is bewezen dat je met te veel hollen of stilstaan 5% rendement inlevert.
Wanneer de lean-principes rigoreus door de hele organisatie worden toegepast heeft dit een positief effect op de kwaliteit, productiviteit, veiligheid en kosten.

Heb je op deze manier wel eens gekeken naar je onderneming?

 

 

De ukkies tegen de reuzen!

DSC_6778-zwart-witDe vakantie zit er voor de meesten weer op. We mogen er weer fris en fruitig tegenaan.

In de eerste week van de schoolvakantie stond ik zo maar op mijn gemak te kijken naar een aantal schoolkinderen die tegen elkaar aan het voetballen waren. Het was een leuk spelletje 2 tegen 2. Het ene team bestond uit twee kleine blonde rakkers (‘de ukkies’) en het andere team waren fysiek veel grotere jongens (‘de reuzen’). Ik denk wel dat ze van dezelfde leeftijd waren gezien hun taalgebruik?!

De ukkies werden door hun geringe fysieke gestel al snel op achterstand gezet, ik kreeg bijna medelijden…..

En terwijl ik daar stond bedacht ik me dat sporten en ondernemen toch wel heel veel raakvlakken met elkaar hebben……

Als je te behouden speelt zoals de ukkies in de beginfase deden en je speelt alleen maar om niet te verliezen zal je ook nooit winnen.
Ook bij ondernemen moet je vol voor de winst gaan, alleen dan behaal je succes. Cruyff zei toch niet voor niets dat aanvallen de beste verdediging is?

Naarmate de wedstrijd vorderde kwamen de ukkies beter in de wedstrijd en de adrenaline stroomde uit hun poriën. De wil om te winnen was inmiddels groot geworden en zelfs de techniek werd beter, wat resulteerde in het maken van goals. Ook als ondernemer moet je je focussen op de zaken waar je goed in bent maar dat lukt nooit zonder maximale inspanning.

Wat verder opviel is dat de loopacties van de ukkies steeds beter werden. De behendigheid met hun kleine snelle beentjes werd de reuzen te gortig. Ze waren hun positionering helemaal kwijt. Ze stonden steeds vaker verkeerd opgesteld en raakten uiteindelijk geen bal meer. Bij ondernemen is positie innemen ook van groot belang. Durf je positie in te nemen daar waar het impact heeft.

De beweeglijkheid en behendigheid van de ukkies was fantastisch om te zien. Ik stond werkelijk te genieten en de tijd vloog om. De reuzen werden moe en konden het steeds hoger wordende tempo niet bijbenen. Ook jij als ondernemer zal je onderneming in beweging moeten houden, up-to-date blijven, je klanten, je ontwikkeling en je business volgen.

Sporten draait eigenlijk alleen maar om focussen op datgene wat je winst kan brengen. Is dit bij ondernemen anders dan? Het is toch vanzelfsprekend dat alles tegelijk doen geen succes brengt!

De reuzen werden mentaal helemaal van het veld gespeeld. Vooraf een grote mond en uiteindelijk met 8-3 het deksel op hun grote reuzenneuzen krijgen. De mentale kracht is veel belangrijker dan de fysieke kracht. De concentratie, focus en doorzettingsvermogen om te willen winnen is voor ondernemers minstens zo belangrijk als voor een sporter.

In het begin van het partijtje waren de ukkies bang voor die grote reuzen. Ze waren meer bezig met de tegenstander dan met zichzelf wat resulteerde in een snelle achterstand. Pas op het moment dat de ukkies geloof kregen in hun eigen kracht, snelheid, behendigheid en loopacties kwam het succes. Als je als ondernemer gaat letten op je concurrenten en je niet meer met je eigen business bezig houdt gaat dit ten koste van je eigen kwaliteit van ondernemen.

Ik kijk niet naar concurrenten, of ze nu groot of klein zijn. Ik probeer me te focussen op mijn eigen business, datgene waarvan ik vind dat ik goed in ben. Ik weet immers dat ik bij veel ondernemers van meerwaarde ben. Ik probeer me steeds weer te verbijzonderen met mijn manier van dienstverlening. Die dienstverlening waar ik voor de volle 100% achter sta. Ik laat me door geen enkele reus aan de kant zetten! Misschien ben ik ook maar een ukkie! ;-P

 

 

Wie geen tijd heeft, kan er niet mee omgaan!

DSC_6767 zwart-witEen professor plaatst, voor de filosofieles te beginnen, enkele voorwerpen voor zich op zijn bureau. Zonder iets te zeggen nam hij, toen de les begon, een grote lege mayonaisepot en hij vult hem met golfballen. Hij vroeg aan de studenten of de pot vol was en zij antwoordden bevestigend.

De professor kiepte een bak steentjes in de pot en voorzichtig schuddend verdeelde hij ze. De steentjes namen de plaats in tussen de golfballen. Hij vroeg opnieuw of de pot nu vol was en de studenten antwoordden bevestigend.

De professor, kiepte een bak zand in de pot. Natuurlijk was er nog plaats voor het zand tussen de steentjes en de golfballen. Hij vroeg nog eens aan de studenten of de pot nu vol was en weer bevestigden ze dat unaniem.

De professor nam van onder zijn bureau twee glazen rode wijn en schudde ze helemaal in de pot, alle plek opvullend tussen de zandkorrels. De studenten lachten!

“Nu”, zei de professor toen het lachen verstomde, “zou ik willen dat jullie deze pot als jullie leven beschouwen. De golfballen zijn de belangrijke zaken; jullie familie, jullie kinderen, jullie gezondheid, jullie vrienden en de zaken waar jullie aan gehecht zijn; zaken die als ze over zouden blijven als al het andere verloren zou zijn toch nog jullie leven zin zouden geven.”

“De steentjes zijn de andere zaken die er toe doen, zoals jullie werk, jullie huis, de auto. Het zand is al het andere, de kleine dingen.”

“Als jullie deze pot eerst met zand vullen”, vervolgde hij, “zou er geen plaats overblijven voor de steentjes en de golfballen. Hetzelfde gebeurt in het leven. Als jullie teveel tijd en energie besteden aan de kleine dingen, blijft er geen tijd meer om aan de werkelijk belangrijke zaken te besteden.”

“Zorg goed voor de dingen die fundamenteel zijn voor jullie geluk. Speel met jullie kinderen, hou je gezondheid onder controle. Neem jullie partner mee uit eten. Speel nog 18 holes! Ga nog een rondje skieën! Er is altijd nog wel tijd om het huis op orde te brengen, het vuil weg te gooien. Stel prioriteiten, de rest is slechts zand.”

Een studente stak de hand op en vroeg waar de wijn voor stond. De professor lachte. “Ik ben blij dat je dat vraagt. Die dient ervoor om te laten zien dat hoe vol en druk jullie leven ook lijkt, er altijd plek is voor een paar glazen wijn met een goede vriend”.

Geniet van het leven, er is zoveel te beleven…… 😛

Haal het succes uit jezelf!

Martienpen1Is je mentale houding goed?
Waar kies je voor?
Wil je weten hoe jij zelf of jouw team van medewerkers qua denkpatronen in elkaar zit en wil je daar open en eerlijk naar kijken?

Om succes te hebben als bedrijf en ook nog eens van toegevoegde waarde te zijn voor je klanten ben je afhankelijk van één belangrijke extra voorwaarde: jij en je medewerkers dienen de juiste mentale houding te hebben. Ofwel: haalt iedereen het beste uit zichzelf?
Zie het als beton, het is zacht, maar wordt snel hard en moet passen in een goede bekisting, de strategie en aanpak dus.

Hoe staat het dus met je…

…Discipline
Heel simpel: “Als je je tanden niet poetst, stink je uit je bek”. Discipline is gewoon een aantal makkelijk toepasbare technieken, systemen en regels gebruiken die fantastische resultaten opleveren. Iedereen weet het… maar doe je het ook?

…Geloof
Geloof in waar je mee bezig bent. Geloof in jezelf. Weest trots op dat wat je doet. Ga voor je passie.

…Moed
Zet je versnelling een tandje hoger en ga ervoor. Breng jezelf en anderen naar een hoger niveau. Het ergste wat kan gebeuren is dat het mis gaat. Nou en?! Volgende keer beter. Geneer je niet om ‘een blauwtje te lopen’.

…Acceptatie
De zaken zijn zoals ze zijn. Pak de situatie aan, vraag hulp, dat is juist krachtig. Je hoeft niet verplicht alles zelf te doen. Zet je je ego in de koelkast dan zal alles makkelijker en soepeler verlopen.

…Gemoedsrust
Vind voor jezelf de juiste balans tussen het gespannen zijn en het ontspannen zijn. Neem tijd voor jezelf op de momenten dat je vindt dat je het verdient. Hier geef je normaliter nooit de prioriteit aan toch? Doe het toch maar, je hebt het écht nodig…. ook jij!! En schuldgevoel kennen we allemaal, daar moet je inmiddels ver boven staan.

…Vertrouwen
Wees trouw aan jezelf en aan elkaar. Open en eerlijke communicatie is altijd de belangrijkste sleutel tot succes en geluk.

Zomaar zes mentale houdingen die zorgen voor een groter succes van je onderneming,…  maar wat denk je van privé? Hou de spiegel maar eens voor!

Conclusie: haal het beste in jezelf naar boven want geloof me…. er zit zóveeeeeel in!
Waarschuwing: SUCCES VERZEKERD!

Met dank aan De Hit Experience van Robert S. Benninga.

De wereld van Utopia!

DSC_6767 zwart-witIk heb er zin in!
Wat heerlijk weer zo’n nieuw jaar. Ik ben net een klein kind dat aan het begin van het jaar in een nieuw schrift gaat schrijven. Ik heb een super opgeruimd en overzichtelijk kantoor om weer te beginnen aan een nieuw jaar. Ik heb zin in het jaar 2014 maar wat moeten we er van verwachten?

Van oudsher wenst men elkaar de eerste helft van januari altijd de allerbeste wensen toe voor het aankomende jaar. Tot wanneer dit formeel mag (men zegt Drie Koningen) zal mij worst zijn. Iedereen mag elkaar op elk moment van het jaar het beste toe wensen.

Maar wat bedoelen we dan precies met het gezegde: “De beste wensen voor het nieuwe jaar”. Natuurlijk wensen we elkaar geen ernstige ziektes toe, natuurlijk willen we dat niemand met zinloos geweld in aanraking komt, natuurlijk wensen we elkaar toe dat de financiële crisis maar snel verleden tijd mag zijn en natuurlijk is het vanzelfsprekend dat je elkaar alle succes gunt. Maar we hebben het zelf niet voor het zeggen. Het is immers gewoon afwachten hoe de tijd verloopt.

Een andere wereld
Als we zouden willen dat al onze wensen daadwerkelijk waarheid worden kunnen we wellicht beter deelnemen aan het programma ‘Utopia’ van John de Mol. Een nieuwe samenleving creëren waarin we zelf de regels en wetten maken en waarin we opnieuw de normen en waarden vanaf het begin kunnen vaststellen.Utopia-in-four-movements-1-300x190
Misschien wel een wereld waarin er een regering gevormd wordt die terecht bezuinigd maar niet eerst bakken met geld over de balk smijt voor diverse mislukte projecten waar onvoldoende over is nagedacht.
Misschien wel een wereld waarin u als ondernemer zelf uw fiscale zaken kunt oplossen en er zorg voor kan dragen dat er geen enkele vorm van, welke crisis dan ook, ontstaat.
Een wereld waarvoor het voor elke ondernemer is toegestaan te ondernemen op de manier zoals hij of zij zou willen. Geen opgelegde regelgeving van de overheid die geen toevoeging kent. Geen probleem om een financiering verstrekt te krijgen omdat men van mening is dat er door banken niet meer aan het MKB wordt gedacht.

Een wereld waarin de zorg op een heel andere wijze word gereguleerd. Stoppen met veel te veel geld uitgeven aan overhead en management en dit geld gebruiken waarvoor het eigenlijk bedoeld is; namelijk voor de verzorgers die oudere mensen helpen in hun laatste fase van hun leven. Belangrijk hierbij is dat er dan ook veel minder een beroep hoeft worden gedaan op familieleden en vrienden die niet voldoende kaas hebben gegeten van het feit dat werken in de zorg nog steeds een roeping (lees: vak) is.
Een wereld waarin bepaald kan worden dat alle kinderen verplicht worden om te sporten of te bewegen waarbij een gezonde manier van leven bepalend is.
Een wereld waarin we er op sociaal maatschappelijk gebied veel meer uit kunnen halen dan dat we in onze huidige wereld doen.
Etc., etc……..

Een voldoende is niet voldoende
 Tja…….., de wereld die Utopia heet. Een wereld waarin ik uiteindelijk niet zou willen leven. Een wereld met een gebedsgenezeres, een jankende vent en een zwerver op blote voeten die praat als een prediker. Volgens mij is dat nog veel erger dan de situatie waarin we nu zitten. De samenstelling van deze mensen lijkt na één week al sterk op onze eigen wereld. Nee, Utopia gaat het voor mij niet worden, daar ben ik zeker van.

Nee, we moeten het zelf doen in onze eigen wereld. We moeten roeien met de riemen die we hebben en keihard knokken. Goed is niet goed genoeg. Als ik vroeger op school een 4 had voor wiskunde wilde ik hiervan een 6 maken. Het moest immers voldoende zijn. Maar waarom maakte ik van die 6 voor Engels geen 8? Dat geldt voor ons allemaal. Als het niet goed gaat met de onderneming moet het beter worden, we worden angstig. geniet2Maar als het wel goed gaat met de onderneming moeten we niet stil blijven zitten maar ook vooruitgang boeken. Dat geldt overigens voor het hele leven. Haal eruit wat er in zit voor jezelf. Durf te dromen en te wensen. Mijn nieuwe motto voor 2014 is in elk geval: ‘Geniet van elk moment want er is zooooveeel te beleven”. Ook ik wens jullie allemaal het allerbeste toe in 2014 (en verder) ;-P

Hé pap, waarom drukken we niet gewoon geld bij?

Martien-voor-BlogOplossing voor de crisis?
Mijn zoon staat aan het begin van zijn eindexamen en hij vroeg mij laatst of ik hem ‘een soort van’ bijles kon geven voor economie. “Want jij zegt altijd dat je daar zo veel van weet, nou help me maar eens dan?” En daar sta je dan. “Eh…. natuurlijk weet ik er veel van”,  zei ik hem en hij stelde mij een uitgebreide vraag: “Wat is nou eigenlijk inflatie, wat heeft dat te maken met belasting en waarom drukken we niet gewoon wat geld bij? “Want”, zei hij enigzins naïef: “Geld bijdrukken is toch simpel en we zijn allemaal tegelijk uit de problemen, sterker nog…. einde crisis pap”. Mooi om te horen hoe dit leeft bij deze generatie en hoe de gedachten gevormd worden.
Ik denk echter wel dat véél mensen niet weten hoe het nu écht werkt met inflatie en geld bijdrukken. Vandaar deze blog.

Inflatie is belasting zonder administratie
Terwijl ik mijn zoon hierover vertelde moest ik denken aan een stuk tekst van Bas Haring. Bas Haring is filosoof en schrijver van populair wetenschappelijk werk, met een uitleg in Jip en Janneke taal. De taal ik zelf ook graag spreek en hanteer. Zijn uitleg is super helder en daarom zal ik hem hieronder citeren:

“Een overheid heeft geld nodig; voor wegen, defensie, het opkopen van banken enzovoort. Dat geld kan een overheid op twee manieren verdienen. Eén: door dingen te verkopen die de overheid als haar eigendom beschouwt, zoals gasvoorraden en gsm-frequenties. En twee: door belasting te heffen. Belasting heffen kan ook weer op verschillende manieren: wanneer mensen geld krijgen – inkomstenbelasting; wanneer mensen geld hebben – vermogensbelasting; of wanneer mensen geld uitgeven – btw.”

“Al deze vormen van belasting vereisen een administratie: de overheid moet bijhouden hoeveel mensen verdienen, hoeveel ze hebben en hoeveel er ge- en verkocht wordt. ‘Gelukkig’ is er nog een truc van slinks belasting heffen, waarvoor geen administratie nodig is: inflatie.”

Het verhaal met de appels
Stel je een fictief land voor met een overheid en tien inwoners; jij bent één van hen. Om het simpel te houden, is er in dat land slechts één ding te koop: appels. Er zijn honderd appels in totaal. Verder bestaan er in het land honderd euro’s. Je kunt met die euro’s helemaal niets, behalve appels kopen. Bij wie die appels kunnen worden gekocht laten we even in het midden. Omdat een euro niets anders is dan de mogelijkheid om een appel te kopen, en omdat er evenveel euro’s als appels zijn, kost iedere appel precies één euro. Logisch toch? Ten slotte zijn in het land alle euro’s netjes verdeeld onder de inwoners: iedereen heeft tien euro of – anders gezegd – iedereen heeft de mogelijkheid om tien appels te kopen.

De appels van de overheid
De overheid wil echter ook appels, alleen heeft ze geen rooie cent. Maar de overheid is de overheid en die heeft het monopolierecht op het maken van geld. Zonder er ruchtbaarheid aan te geven drukt de overheid tien euro bij. Hiervoor koopt ze tien appels en de overheid is tevreden. Maar… er zijn nu 110 euro’s op honderd appels. Een appel kost nu één euro tien. Met jouw tien euro kun je nog maar negen in plaats van tien appels kopen. Sterker nog, er is een appel verhuisd van jou naar de overheid! De overheid heeft een appel van je ‘gepikt’ Dit heet belasting: belasting op het bezit van geld. En hij is geheven zonder dat er een administratie voor nodig was.

Geld bijdrukken is niets anders dan belasting heffen. Wat een boeiend inzicht. Plots wordt duidelijk waarom landen zonder administratie een hoge inflatie hebben: de overheid moet toch wat. Italië, Griekenland en Portugal kenden voordat ze de euro kregen een inflatie van zo’n 15 procent. Om belasting te kunnen heffen zonder administratie, naar het schijnt. Grappig toch?

Als je dit zo leest is het toch allemaal niet zo moeilijk te begrijpen. Deze uitleg is zó duidelijk. Dat wilde ik jullie niet onthouden. Ik vrees echter dat de oplossing een groter probleem is.

 

Groot(s) worden door klein blijven!

DSC_6778-zwart-witIs groot belangrijk?
Midden jaren 80 ben ik begonnen met mijn eerste baan in de accountancy op een kantoor met ruim 200 medewerkers in Rotterdam. Een kantoor waar ik veel heb geleerd, een kantoor met veel plussen en minnen. Het beheren van klanten ging vaak in groepsverband. Ik kwam er niet aan toe om een persoonlijke relatie met de klant op te bouwen. De vertrouwensrelatie die ik graag op wilde bouwen, moest ik delen met minimaal 4 collega’s. Anderzijds maakte ik gretig gebruik van de voorwaarden die me werden aangeboden. Aan het krijgen van personeelskortingen en andere snuisterijen deed ik graag mee.

Inzet wordt beloond
Inmiddels vele jaren later heb ik een eigen kantoor waarbij we bewust hebben gekozen voor kleinschaligheid. Een keuze waar ik niet zomaar meer van af zal stappen. Wij werken dagelijks met veel enthousiasme in het belang van onze klanten met als speerpunten: maatwerk en aandacht met een duidelijke focus en visie. Wij durven keuzes te maken, ook voor onze klanten. Als kleine ondernemer móet je dit bieden, je hóórt hard te lopen voor je klanten. Door hard lopen en grote inzet is de gunfactor ook vele malen groter dan in een grote organisatie. Ik heb het immers zelf ervaren.

Ook ben ik van mening dat opdrachtgevers het liefst ‘zaken doen’ met de eindverantwoordelijke en niet steeds weer met een andere medewerker. Dat maakt de klik vaak groter waardoor de ‘zakelijke vertrouwensband’ versterkt wordt.

Toekomst
Met de komst van internet (websites, social media) is het voor kleine ondernemingen veel eenvoudiger zich te profileren in een veel ruimere omgeving. De specifieke kennis, kwaliteit en manier van ondernemen kunnen hier ruimschoots worden getoond.

De toekomst van de kleine ondernemer zal zich de aankomende jaren nog verder gaan ontwikkelen. Ook vanuit de vraagzijde van opdrachtgevers is de trend dat men zich veelal wil binden aan kleine partijen. De kleine ondernemer is trots op zijn bedrijf én zijn ondernemerschap. Maar ook het imago van de kleine ondernemer is de laatste jaren sterk verbeterd. Vakmanschap, durf, ‘er voor gaan’ en enthousiasme worden door klanten herkend en gewaardeerd.

Kwetsbaarheid
Ondanks dat je anders zou vermoeden, blijken grote ondernemingen meer kwetsbaar dan de kleinere, denk maar eens aan de huidige kredietcrisis waarbij grote gerenommeerde bedrijven wankelen omdat ze niet flexibel genoeg zijn om te kunnen omgaan met veranderende marktomstandigheden. Vanzelfsprekend hebben ook kleine ondernemers hier last van, maar bewezen is dat zij deze omstandigheden makkelijker kunnen ‘handlen’. Er wordt meer vooruit gedacht om met toekomstige ‘tegenvallers’ te kunnen omgaan.

Naslagwerk
Eind 2009 is er een rapport uitgekomen in opdracht van de Kamer van Koophandel in Amsterdam, hierin wordt uiteengezet wie de kleine ondernemer is en waar de sterkten en zwakten liggen. Maar ook hoe de toekomst van de kleine ondernemer er uit ziet. Je zou dit rapport voor de aardigheid eens moeten lezen, meer dan interessant. Inmiddels zijn we al weer dik over de helft van 2013 en is een groot gedeelte van dit rapport inmiddels waarheid geworden.

Be the best
De grootste zijn betekent niet zomaar de beste zijn, dit is eigenlijk nooit zo geweest. En ook al zijn kleine ondernemingen niet altijd de meest kapitaalkrachtige, ze gaan er wel vaak voor om de beste te wíllen zijn. Daar ligt hun charme!

De kleine ondernemer heeft de toekomst dat blijkt uit alles. Maak hier gebruik van zou ik zeggen.

 

Het bovenstaand rapport kan hier worden gedownload.

 

Leuk zo’n erfenis!

DSC_6783 zwart-witDe laatste weken heb ik veel tijd en aandacht besteed aan het afwikkelen van een privé erfenis die ik uit onverwachte hoek ontving. Het lijkt niet zo heel bijzonder maar ik weet dat veel mensen niet weten hoe het écht werkt. Vergeet alle verjaardagsverhalen, iedereen denkt te weten hoe het werkt maar de realiteit is uiteindelijk vaak heel anders.
Kan of moet je een erfenis zomaar weigeren als je wilt? Zo ja, hoe werkt dat en wat komt er allemaal bij kijken. Ik kan je vertellen, er komt veel meer bij kijken dan je zou denken. Het is een vaak een indrukwekkende combinatie van geld, gevoel en emotie.

Het klinkt misschien hard, maar overlijden (en dus plotseling geconfronteerd worden met een erfenis) kan duur zijn. Denk maar aan de kosten van een uitvaart die vaak niet gedekt zijn door een verzekering. Maar wat denk je van de kosten van de adviseur of notaris die de erfenis afwikkelt, alle openstaande rekeningen, de hypotheek die hoger is dan de waarde van de woning, etc. Met andere woorden: een erfenis kan ook tegenvallen!

Hoe om te gaan met de erfenis?
Op het moment van overlijden is vaak niet bekend hoe hoog de nalatenschap zal zijn.
Wie twijfelt over het feit of een erfenis een positief of negatief saldo zal hebben heeft de mogelijkheid om ‘beneficiair’ te aanvaarden. Je aanvaardt dan de erfenis alleen als er een positief saldo is.

Wanneer je vermoedt dat er meer schulden dan opbrengsten zijn is het belangrijk om niets te doen waaruit blijkt dat je de erfenis aanvaardt. Als je bijvoorbeeld goederen die je aanneemt of verkoopt vanuit de nalatenschap wordt dat direct gezien als aanvaarden van de erfenis (met alle gevolgen van dien).
Je mag wel zaken afhandelen die snel moeten gebeuren bijvoorbeeld de akte van overlijden aanvragen, de uitvaart regelen, de huur opzeggen, het huis leegruimen en de spullen opslaan. Veel meer niet! Het liefst nog samen met een onafhankelijk persoon.

De erfgenamen zijn altijd verantwoordelijk voor de uitvaart!
Hoeveel schuld iemand ook had of wie hij ook was, ieder mens verdient een waardige uitvaart. De natuurlijke erfgenamen zijn hier altijd (financieel) voor verantwoordelijk. Dit geldt ook als je de erfenis verwerpt. Als niemand de verantwoordelijkheid neemt voor de uitvaart regelt de gemeente normaal gesproken een sobere staatsbegrafenis. De gemeente zal daarna proberen de kosten alsnog op de erfgenamen te verhalen.

Is verwerpen van de nalatenschap slim?
Belangrijk is wel om je goed te beraden of je de erfenis daadwerkelijk zomaar wilt verwerpen. In het geval je een erfgenaam bent van iemand die je nooit hebt gekend of absoluut niet mocht, wordt al snel besloten om ‘te verwerpen’. Dat is niet altijd slim en misschien zelfs wel wat naïef.
De wet geeft je immers 3 maanden de tijd om te beslissen. In deze tijd mogen ook schuldeisers je niet lastig vallen. Gebruik deze maanden om te inventariseren wat de samenstelling van de erfenis is.

Als je beneficiair aanvaardt, wordt je wél gezien als erfgenaam. Er moet dan een boedelbeschrijving plaats vinden. Dat geeft vaak vreemde taferelen. Het kan namelijk betekenen dat je een boedelinventarisatie moet verrichten van iemand die je lange tijd (of zelfs nog nooit) hebt gezien in een omgeving die je helemaal niet kent. Uit deze inventarisatie moet blijken of er een positieve of negatieve nalatenschap is. Stel dat er zijn meer schulden dan baten zijn dan hebben de schuldeisers pech, jij bent hiervoor niet verantwoordelijk.

Verwerpen van de nalatenschap moet, evenals benificair aanvaarden, altijd gebeuren via de rechtbank. De rechtbank wil dan een overzicht ontvangen van alle bezittingen en schulden alsmede alle rechten en plichten binnen de nalatenschap. Een verstoorde relatie met de overledene is niet standaard een reden om te verwerpen. Bovendien zadel je je eigen kinderen en/of kleinkinderen met de problemen op, zij erven immers na jou. Ook dit kan je dan weer verwerpen, maar hiervoor moet je dan opnieuw naar de rechtbank.

Verwerpen bij een positieve nalatenschap kan ook!
Ook bij een positieve nalatenschap kan het soms aantrekkelijk zijn om de erfenis te verwerpen. Op deze manier kan een erfgenaam zijn/haar kind(eren) rechtstreeks van opa of oma laten erven, waardoor er maar éénmaal erfbelasting betaald hoeft te worden.

Een erfenis gedeeltelijk aanvaarden om schulden te omzeilen is onmogelijk. Alleen als iemand per testament een legaat toegekend krijgt (som geld, auto, schilderij, etc.) mag hij dit zonder meer aannemen, ook al zijn er schulden. Iemand die een legaat ontvangt is immers op dat moment nog geen formeel erfgenaam.
Als er veel schuldeisers zijn is er wel het risico dat het legaat toch aan je neus voorbij gaat. De schuldeisers gaan altijd voor op jouw legaat evenals de belastingdienst, uitvaartondernemer en de notaris die de nalatenschap regelt.

Blijf nadenken!
Deze bijzondere situaties komen meer voor dan je denkt. Het is belangrijk je goed in de materie te verdiepen als je hiermee te maken krijgt.
Zoals al eerder gesteld is het vaak een situatie waar geld, gevoel en emotie samen komen. Het rationeel denken is dan vaak ver weg. Probeer toch de situatie te blijven overzien en zorg voor een goede adviseur (het liefst een adviseur met kennis én ervaring). Dat laatste is vaak het meest belangrijke want in de praktijk komt er nog al wat trubbel op je af!

Het is voorbij…..!

DSC_6767 zwart-witHet is voorbij…….!
Van het een op het andere moment. En vaak onverwachts en ongevraagd.
Er ontstaan scheuren in een relatie die vaak niet worden herkend en de mededeling dat men bij iemand vandaan wil komt als een donderslag bij heldere hemel. Ik wil scheiden!

De meerwaarde van een echtscheidingsspecialist
“Ooooh het is over, de liefde tussen jou en mij” zong Volumia al een aantal jaren geleden. Helaas komt het voor bij 1 op de 3 huwelijken. Echtscheiding.

Ook ik word als vertrouwenspersoon bij ondernemers vaak geconfronteerd met deze, vaak negatieve, ontwikkelingen. Je kent de ondernemer en zijn partner. Je weet wat er speelt. Je weet eigenlijk alles van ze. Sterker nog, je bent vaak nog eerder op de hoogte van bepaalde zaken dan de betreffende partner zelf. Je moet hier op een beroepsethisch verantwoorde manier mee om gaan. Je wilt als adviseur immers geen keuze hoeven te maken tussen de betreffende klant en zijn partner. Je wilt hierbij beiden behulpzaam zijn. Je moet je opstellen als een soort van mediator.

Ik merk dat mensen het fijn vinden om, in een mogelijke echtscheidingssituatie, hun verhaal bij je te doen. Je kunt hier enorm van meerwaarde zijn.
Het is een voordeel (lees: ervaring) dat ik zelf ook ooit een echtscheiding heb meegemaakt. Het is inmiddels al weer 10 jaar geleden maar toch blijft dit een wezenlijk onderdeel van je leven. Het doet gewoon écht heel veel met je. Je leven wordt in zo’n periode behoorlijk op de proef gesteld. Ik vind het positief om de ervaringen die ik destijds had (en soms nu nog heb), te gebruiken in mijn dagelijkse adviespraktijk.

Hoe ziet mijn advies eruit?
Maar wat moet ik adviseren? Wat moet ik als adviseur wel of niet doen? Pak ik dit wel goed aan? Ben ik compleet? Ik werk alleen op mijn eigen ervaring en ben geïnteresseerd in mensen. Maar daar kom je er niet mee. Klanten benaderen mij vaak als dé specialist. En ja, ik weet best veel als zodanig, maar ik weet ook dat er zaken zijn die zich voordoen tijdens een echtscheiding waarvoor ik klanten moet doorverwijzen naar een echtscheidingsadvocaat. Deze advocaten zijn vaak aangesloten bij kantoren met een substantieel uurtarief. Zij maken je dan wegwijs in het web van de onwetendheden gedurende een echtscheiding.

“Jij weet toch alles van ons?”
Gisteren werd ik alweer geconfronteerd met een stel dat samen had besloten uit elkaar te gaan maar ze wilden niet naar een dure advocaat, ze wilden door mij geholpen worden. Ik als vertrouwenspersoon van de familie. ‘Dat is makkelijk, jij weet immers alles van ons!” Dat is natuurlijk goed om te horen. Maar om optimaal te kunnen adviseren zal er toch extra kennis opgedaan moeten worden. Daarom wil ik ook zélf die volledige adviseur zijn.

Nooit te oud om te leren!
Ik heb dan ook besloten om op mijn ‘ouwe dag’ toch nog maar eens in de boeken te klimmen. Ik ga vanaf eind mei de opleiding volgen tot Financieel Echtscheidingsadviseur (voor particulier en ondernemer). Na het behalen van deze opleiding wordt ik gebombardeerd met de titel RFEA (Register Financieel Echtscheidingsadviseur). Zoals je wellicht zult weten doen titels mij helemaal, maar dan ook helemaal, niets. Ik heb nog nooit geen enkele titel gedragen. Ik haat titels achter je naam (en ja, ik heb ze wel ;-p). Op mijn visitekaartje staat gewoon wie ik ben, met voornaam en al, zonder titel. De kwaliteit moet blijken uit je werk en niet door de letters voor of achter je naam. Doe maar gewoon dan doen we al gek genoeg.

Adviseren is voornamelijk luisteren
Zoals gezegd volg ik deze opleiding niet voor de titel maar voor het simpele feit dat het mij positieve energie geeft om klanten maximaal behulpzaam te kunnen zijn. Dat kan enerzijds met het dagelijks adviseren over het feit hoe je als ondernemer het best kan functioneren, maar anderzijds, in het kader van een echtscheiding, kunnen dat ook de minder leuke zaken zijn. Minder leuk, maar wel belangrijk en interessant.

Ik vind het belangrijk om er voor mijn klant te kunnen zijn, zowel privé als zakelijk. In goede en in slechte tijden. Dus ook in de periode van echtscheiding. Natuurlijk wil ik hen helpen met de echtscheidingsprocedure, de alimentatieberekeningen, de verdeling van vermogen, de omgangsregeling van de kinderen, hoe verder te gaan met de onderneming, de situatie bij overlijden, pensioen, etc.
Maar bovenal vind ik het een voorrecht om een ‘luisterend oor’ te mogen zijn. Laat klanten hun verhaal vertellen wat ze kwijt willen. Laat die emotie maar loskomen. De moderne adviseur is geen adviseur die praat maar hij die voornamelijk probeert te luisteren.

Het voorrecht van adviseren!
De ervaring van mijn eigen echtscheiding in combinatie met het opdoen van een stukje nieuwe kennis moet er toe leiden dat ik straks een volledig ‘vertrouwenspersoon’ ben voor mijn klanten. Ik kan ze helpen de, wellicht meest moeilijke fase van hun leven, door te komen. Als adviseur is dat een geweldig voorrecht!

 

Van een opgejaagd gevoel naar een betrouwbaar systeem!

DSC_6783 zwart-witHoe betrouwbaar is je eigen systeem!
Als je druk bent met ondernemen, privé geleefd wordt en ook nog allerlei sociale verplichtingen hebt loopt je hoofd bijna om van de zaken die je moet onthouden. Althans, dat is mijn ervaring. Ik mag hopen dat dit door velen herkend wordt. Het ene mailtje volgt kort op het andere, je werknemers ‘zeuren’ aan je hoofd, je fysieke postbak loopt over, je krijgt memootjes op je bureau geplakt, je hebt afspraken zowel zakelijk als privé, telefoontjes hier, zelfs in de auto bellen we wat af… met andere woorden… zoek het maar lekker uit en kijk maar hoe je alles geregeld krijgt. Je krijgt een opgejaagd gevoel en wordt op z’n tijd hartstikke gek. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van leven.

Hoe krijg ik het in hemelsnaam allemaal georganiseerd? Dat is een vraag die ik mezelf vele keren heb gesteld. Waar liggen mijn prioriteiten? Wat moet ik als eerste doen? Iedereen kan toch niet verwachten dat ik per omgaande antwoord geef op de gestelde vragen, ik kan toch niet voor iedereen gelijk klaar staan, of zie ik dat niet goed? Inmiddels weet ik dat de druk vaak door jezelf wordt opgelegd en niet door anderen!

Was alles maar zo betrouwbaar als mijn agenda!
Alles wat in mijn agenda staat hoef ik niet te onthouden en dus niet op de harde schijf in mijn hoofd op te slaan. Als ik moet weten wanneer ik een bepaalde afspraak heb, kijk ik simpelweg in mijn agenda. Je hoéft dit niet te onthouden omdat je weet dat je agenda jouw eigen super betrouwbare systeem is. Maar waarom kan dan mijn ‘totale’ systeem niet zo werken als mijn agenda. Wat moet ik doen om rust in mijn hoofd te krijgen waardoor ik uiteindelijk beter functioneer. Een aantal jaar geleden heb ik de cursus “Getting Things Done” gevolgd. Dit zal veel mensen niets zeggen. Mij, tot dan toe, ook niet. Was het maar waar! Ik heb veel gestudeerd in het verleden maar deze cursus had ik 25 jaar eerder moeten volgen. Deze cursus bracht de oplossing om de warboel van zaken zowel fysiek als in mijn hoofd te (re)organiseren.

Wat heb ik  dan veranderd?
Om te beginnen behandel ik mijn mail maar twee keer per dag. Geen envelopjes beneden in beeld en geen piepjes zodat je niet afgeleid wordt van de zaken waar je mee bezig bent. Dat scheelt al een slok op een borrel want je bent zo vaak geneigd (vaak uit nieuwsgierigheid) om te kijken wie er wat aan je stuurt. Als je op een afspraak bent kun je ook niet direct reageren en dan accepteren we het wel van onszelf.

Organiseer je Outlook! 
Verder laat ik dagelijks al mijn mail in een grote vergaarbak binnen komen (precies: de Inbox zoals bij iedereen). Twee keer per dag (begin ochtend en begin middag) filter ik deze Inbox helemaal leeg. Maar dan ook écht leeg. De mail waar ik niks mee ga doen of kan doen ‘delete’ ik direct. Alles wat ik binnen 2 minuten kan afwerken (maar dan ook écht twee minuten, heb ik zelfs een tooltje voor, TwoMinutes) werk ik direct af. Alle mail die ik in de aankomende 5 dagen wil verwerken kopieer ik in een mapje dat ik  “Eerste Aktielijst” noem. Mail die niet urgent is (dus die niet verplicht binnen 5 werkdagen moet worden afgewerkt) maar waar ik later nog wel iets mee moet doen kopieer ik naar het mapje “Later/misschien”. Als ik een mail stuur en wacht op een antwoord van een iemand, kopieer ik deze mail naar een mapje “Wachten op…”. Als ik op iemand wacht hoef ik dit niet te onthouden want ik wacht immers op een antwoord van een ander! Verder heb ik een mailmap “Archief” en daar gaat alles in wat afgewerkt is maar waaruit ik wellicht nog wel zaken nodig zal hebben in de toekomst. Gewoon één archiefmap, met handige zoekfuncties binnen Outlook snel zaken opgezocht.

Wekelijks onderhoud!
Ik werk dus altijd alleen maar vanuit mijn “Eerste aktielijst”. Dit zijn immers de zaken waar ik me de aankomende werkweek mee bezig ga houden. Deze moet ik dus niet vullen met zaken die ik toch niet geregeld krijg in deze 5 dagen. Eén keer per week op vrijdag, einde van de middag, loop ik mijn hele systeem door en schoon alle mapjes op daar waar nodig.

Het werkt ook met gewone post!
Dit doe ik niet alleen met mijn email maar ook met mijn “gewone” post. Ik heb postbakken op mijn bureau staan: Inbox, Eerst volgende aktie, Later/misschien en Wachten op…. de akties die hieruit voort komen zet ik ook in mijn Eerste Aktielijst c.q. Later/Misschien lijst. Ook dit systeem werk ik op de vrijdag bij.

Met het opschonen van mijn Outlook en fysieke post ben ik ongeveer een klein uurtje per week kwijt met als groot voordeel dat ik maandag weer met een letterlijk ‘schone lei’ kan beginnen. En dat geeft een goed weekend gevoel. Voordeel van dit systeem: al je werkzaamheden die je moet doen voor nu en later liggen vast, je vergeet niets meer en je hoeft niets meer te onthouden. Je systeem is zo betrouwbaar als je agenda. Maar zorg wel dat je Inbox altijd leeg is als je begint met je ‘echte’ werk. Een half systeem is geen systeem.

De kwaliteit van eenvoud!
Het lijkt een kinderlijk eenvoudig systeem. Sterker nog, dat is het ook. Maar het kost een behoorlijk portie zelfdiscipline waar je aan moet kunnen voldoen, maar heb je het in de vingers dan gaat er een nieuwe wereld voor je open! Het klinkt heel knullig maar de macht van de eenvoud is ondoorgrondelijk.

Voor mij betekent dit simpele systeem een tijdbesparing van minimaal 6 uur per week en heel veel rust in de bovenkamer. En daar was het me om te doen. De betrouwbaarheid van je hele systeem. Ben ik dan een control freak? Van huis uit absoluut niet maar als je dit systeem hanteert ben je inderdaad ‘in control’ en dat geeft een verrekt goed gevoel. Wil je meer weten van dit systeem dan kun je me altijd mailen want zo simpel als het lijkt is het ook! Het is maar een tip, doe er mee wat je wilt of lach me uit. Beiden zijn prima! ;-p

Laatste tip:
Zet je voicemail uit. Mensen hebben jou nodig en gaan er vanzelfsprekend vanuit dat je terug belt. Als het echt dringend is bellen ze heus nog wel een keer! Dit heeft niets met klantgerichtheid te maken maar met verkeerde verwachtingspatronen van mensen naar elkaar toe. Je zult zien dat mensen in 80% van de gevallen niet meer bellen omdat je al niet meer nodig bent en hun oplossing al gevonden is.